воқеъ

[واقع]

а

1. ҳодис, ба вуқӯъомада, рӯйдода

2. ҷойгиршуда, қароргирифта; воқеъ дар… дар … ҷойгирифта: шаҳри воқеъ дар водӣ, ҳавличаи воқеъ дар таги тал; воқеъ будан ҷойгир будан, ҷо гирифтан; воқеъ шудан (гаштан) а) рӯй додан, ба вуқӯъ омадан, ба амал омадан: гоҳо ҷанги тан ба тан воқеъ мешуд; ин гуна ҷамъомад бисёр кам воқеъ мешуд; б) иттифоқ афтодан, рост омадан: баъзан чунин воқеъ мешавад, ки …; в) ҷойгир шудан; амри воқеъ он чи ба вуқӯъ омадааст; дар воқеъ воқеан, дар хақиқат, ҳақиқатан, дар амал